Hardlopen: zal ik of toch niet?

Hardlopen

Laat ik vooropstellen dat ik eigenlijk iets aan sport zou moeten doen. Vind ik, of in elk geval dat vinden anderen en daarom vind ik dat nu ook. Een vriend van mij zei vorig jaar: “ik word niet zo’n 50-er die halve marathons gaat lopen, hoor.” En, ja hoor ruim een jaar verder is hij op weg naar weer een halve marathon. Voor een gezellig bakkie was geen tijd.

Joggen was iets wat je vroeger deed, dat heet nu hardlopen. Drie keer per week schijnt goed te zijn. De conditie gaat met sprongen omhoog en de kilo’s vliegen eraf. Je bent gezond bezig. Hele volksstammen doen het, dus wordt het niet een keertje tijd dat ik ook …

Maar stel ik doe mee en over een jaar wil jij met mij een bakkie doen maar dat ik dan zeg: “jee, wat jammer nu, geen tijd, ik ben op weg naar een halve marathon”. Dan ben ik wel ongemerkt ook zo’n hardloopzombie geworden. Dan hoor ik erbij, loop ik drie keer per week mijn route en ben ik slank. Maar wil ik dat eigenlijk wel? Hardlopend kilometers maken op weg naar het einde. Want, heb ik dan nog tijd om onderweg stil te staan en mensen te ontmoeten. Wat draag ik bij met al dat rennen? Waarvan ren ik weg en waar ren ik naar toe? Maar ja, je wilt je ook lekker en energiek voelen en dat lukt niet door op de bank voor de tv in te dutten. En dus ga ik voor goede schoenen, een goede sport-bh en mooie kleding. Ik heb al een do it yourself-programma gevonden dat ik kan downloaden.

Als je me over een jaar spreekt, je me er jaren jonger vindt uit zien en ik noem de tijden van mijn 1e halve marathon, dan weet je dat ik me bij die hardloopsekte heb aangesloten.
Ik zal dan jou proberen te overtuigen wat je allemaal mist als je niet hardloopt.

Wat denk je, kan ik de hardloopverslaving weerstaan?

We zijn een jaar verder

Hoe staat het nu met mijn hardloopvoornemens? Oké, ik het do it yourself-programma niet gedownload, maar wel een running coach gevonden die mij persoonlijk begeleidt. Er ging letterlijk en figuurlijk een wereld voor me open. Na de eerste sessie zei mijn coach: “fijn dat je mijn cliënt bent, dan heb ik iemand die eens echt op niveau 0 start!”.

Mijn doel, twee of driemaal per week een half uur te rennen, heb ik inmiddels bereikt. En ik ben om! Wat is het lekker om te rennen en wat is het heerlijk om te merken dat mijn conditie echt vooruit is gegaan. In onze prestatiegerichte maatschappij kan dit natuurlijk nooit voldoende zijn, en ‘moet’ je focussen op meer. Máár daar doe ik bewust niet aan mee. Dat doe ik al op andere, belangrijkere vlakken. Het neemt niet weg dat ik grote bewondering heb gekregen voor mensen die met passie hardlopen en uren investeren voor een (halve) marathon.

Wat heb ik geleerd van het hardlopen

Hardlopen is geweldig om te doen. Zeker als je te veel in je hoofd zit of even wilt ontladen. Als je ‘dingen’ wilt ontlopen, dan is hardlopen niet geschikt. Dan kun je beter even stilstaan.

Warme groet,